Pomnik powstał w 2016 r. na cześć sanitariuszki 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. Na przełomie 1945/1946 Siedzikówna podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn pod przybranym nazwiskiem Obuchowicz. W 1946 roku działała w 1 szwadronie Brygady na Pomorzu. Aresztowana w Gdańsku przez Urząd Bezpieczeństwa 20 lipca 1946 roku w jednym z lokali kontaktowych V Brygady. Po brutalnym śledztwie i parodii procesu została skazana na śmierć przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku. Miejsce pochówki „Inki” zostało przez UB utajnione. Zostało odkryte dopiero we wrześniu 2014 roku. Wtedy na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odkryto grób, w którym spoczywały szczątki Danuty Siedzikówny oraz rozstrzelanego z nią Feliksa Selmanowicza ps. „Zagończyk”.